Μικρός Παράδεισος

Ἀπάνθισμα πατερικῶν ἀποφθεγμάτων καὶ διηγήσεων ἀπὸ τὴ συστηματικὴ συλλογὴ τοῦ Γεροντικοῦ, δηλαδὴ τῆς γνωστῆς ἀνθολογίας λόγων καὶ περιστατικῶν ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν ἀναχωρητῶν ποὺ ἔζησαν στὴν Αἴγυπτο τὸν 4ο καὶ τὸν 5ο αἰῶνα.

Μὲ ἁπλότητα καὶ φυσικότητα, μὲ ἀμεσότητα καὶ ζωντάνια, μὲ συντομία καὶ σαφήνεια οἱ γέροντες τῆς ἐρήμου ἀπαντοῦν σὲ διάφορα πνευματικὰ ζητήματα, ἀποκαλύπτουν τὸ θεῖο θέλημα –ἄλλοτε μὲ μιὰ διακριτικὴ συμβουλή, ἄλλοτε μ’ ἕνα ἁγιογραφικὸ ρητό, ἄλλοτε μ’ ἕνα ὠφέλιμο παράδειγμα, ἄλλοτε μ’ ἕνα διδακτικὸ θαῦμα ἢ ὅραμα– καὶ κατευθύνουν στὸν δρόμο τῆς σωτηρίας τὶς ψυχὲς ποῦ ἐναγώνια τοὺς ρωτοῦν: "Πάτερ, εἰπὲ μοὶ λόγον, πῶς σωθῶ!". Καὶ ὁ παραινετικὸς λόγος τους, κάτω ἀπὸ ἕνα ἀπέριττο καὶ ἀπερίτεχνο γλωσσικὸ ἔνδυμα, κρύβει σαγηνευτικὴ πνευματικὴ ὀμορφιά, θαυμαστὴ πρακτικὴ σοφία, λαμπερὴ θεῖα χαρίτωση. Γιατί προέρχεται ἀπὸ χείλη ποῦ δοξολογοῦν ἀκατάπαυστα τὸν Τριαδικὸ Θεό, σώματα ποῦ ταλαιπωροῦνται ἀπὸ τὴ νυχθήμερη ἄσκηση, καρδιὲς ποῦ πάλλονται ἀπὸ θεῖο ἔρωτα ἀλλὰ καὶ πολεμοῦν σκληρὰ μὲ τὰ πάθη, τοὺς δαίμονες, τὴν ἁμαρτία. Ἔτσι, ὁ λόγος τους εἶναι λόγος ἔμπονος καὶ ὥριμος, λόγος γεμᾶτος ζωὴ καὶ δύναμη, λόγος πάντοτε δροσερὸς καὶ ἐπίκαιρος.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Εἰσαγωγικὰ 5
Γιὰ τὴν προκοπὴ στὴν τελειότητα 13
Γιὰ τὴν ἡσυχία 31
Γιὰ τὴν κατάνυξη 37
Γιὰ τὴν ἐγκράτεια 47
Γιὰ τὴν πορνεία 61
Γιὰ τὴν ἀκτημοσύνη καὶ τὴν πλεονεξία 73
Γιὰ τὴν ὑπομονὴ καὶ τὴν ἀνδρεία 83
Γιὰ τὴν ἐπίδειξη καὶ τὴν κενοδοξία 94
Γιὰ τὴν κατάκριση 102
Γιὰ τὴ διάκριση 118
Γιὰ τὴ νήψη 159
Γιὰ τὴν προσευχὴ 179
Γιὰ τὴ φιλοξενία καὶ τὴν ἐλεημοσύνη 187
Γιὰ τὴν ὑπακοὴ 199
Γιὰ τὴν ταπεινοφροσύνη 210
Γιὰ τὴν ἀνεξικακία 230
Γιὰ τὴν ἀγάπη 240
Γιὰ τὴ διόραση 250
Γιὰ τὰ σημεῖα καὶ τὰ θαύματα 276
Γιὰ τὴν ἐνάρετη ζωὴ 286
Ἀποκρίσεις καὶ ρήσεις ἁγίων γερόντων γιὰ διάφορα ζητήματα 295
Γιὰ τοὺς δώδεκα ἀναχωρητὲς καὶ ἄλλους ἅγιους ἄνδρες 303
Γλωσσάρι - ἔρμηνευτικά σχόλια 313
Ἀλφαβητικὸ Ἐορτοδρόμιο Ἀββάδων - Ἀμμάδων τοῦ Μικροῦ Παραδείσου 338